Dziś czas na zabawy integracyjne, bo szkoła to nie tylko nauka! Sprawdź pomysły na zabawy integracyjne dla klasy I, które z powodzeniem możesz wykorzystać także w klasach II i III. Dowiedz się, dlaczego zajęcia tego typu są ważne nie tylko dla uczniów, ale również dla nauczycieli. Czytaj dalej!
Gdyby zapytać dzieci, z czym kojarzy im się szkoła, pierwszą odpowiedzią będzie zapewne „nauka”. Dobrze byłoby jednak, aby obok tego stwierdzenia równocześnie dzieci wymieniały kolegów, koleżanki, zabawę, dobrą atmosferę i super nauczycieli. W końcu spędzają w szkole kilka godzin dziennie – to sporo czasu. Nowy rok szkolny to moment, w którym można wszystko zacząć od początku, czyli rozwijać pozytywne emocje i budować relacje. Dlaczego to takie ważne?
Według badań dobra atmosfera sprzyja procesowi uczenia się.
Zabawy integracyjne – tak samo ważne w I, II i III klasie
Pierwsze tygodnie września, to szczególny czas, w którym zabawy integracyjne powinny dominować na lekcji. Nie ma znaczenia, czy jest to pierwsza, czy trzecia klasa, czy dzieci się znają doskonale, czy w ogóle.
Tak, wiem – już słychać głosy, że nie ma czasu na zabawy, że od początku trzeba „lecieć” z materiałem, aby się wyrobić. Nic bardziej mylnego. Zrelaksowane mózgi dzieci szybciej przyjmują informację, a w zgranym zespole łatwiej utrzymać dyscyplinę i można zrobić więcej.
Dlaczego zabawy integracyjne są ważne?
W zabawach integracyjnych chodzi o budowanie relacji, więzi i pozytywnych emocji, a to jest ważne na każdym etapie nauki. Zajęcia tego typu są idealnym sposobem na to, by dzieci poznały się wzajemnie i oswoiły z nowym otoczeniem. Udział w zabawach integruje zespół, wprowadza miłą atmosferę i daje poczucie bezpieczeństwa.
Wskazówka: Należy też pamiętać, że nie oceniamy słownie dzieci w trakcie zabaw integracyjnych. Nie mówimy kto wygrał, wykonał najlepiej, ponieważ wprowadzimy element konkurencji, a nie o to chodzi nam w zabawach integracyjnych.
Zabawy integracyjne – ważne dla dzieci, jeszcze ważniejsze dla nauczyciela
Podczas zabaw nauczyciel może lepiej poznać uczniów, a zarazem zespół klasowy jako całość. Może dowiedzieć się, które dziecko to lider, a które jest nieśmiałe, czy są dzieci z niskim poziomem umiejętności społecznych, a może niektórzy uczniowie potrafią pięknie się wypowiadać, a inni mają trudności z koordynacją ruchową itp. Te wnioski są bardzo cenne na dalszych etapach nauki, ponieważ nauczyciel może wspierać naturalne predyspozycje dzieci lub pracować nad ich słabszymi stronami.
Zabawy integracyjne – pomysły wraz z diagnozą dla klas I, III i III
Przedstawimy zabawy, które można potraktować jako diagnozę dziecka i zespołu. Dzięki nim dowiesz wielu rzeczy o uczniach i poziomie ich umiejętności. Podczas zabaw obserwuj uważnie dzieci i zapisuj na kartce spostrzeżenia – to z pewnością ułatwi dalszą pracę.
1. „Łap teraz”
Dzieci dobierają się w pary i stają przy pachołkach twarzą do siebie (jeden pachołek na parę). Każda para robi pół kroku do tyłu, dzieci uważnie słuchają poleceń i wykonują je. Na przykład: „głowa” dzieci łapią się za głowę, „uszy” dzieci łapią się za uszy, „nos, kolana, buty” itd. Ostatnim poleceniem jest słowo „pachołek” w tym momencie dzieci chwytają pachołek znajdujący się między każdą parą. Zwycięża ten kto pierwszy chwycił pachołek. Należy zmieniać ustawienie w parach.
Diagnoza:
– rozpoznasz reakcję na sygnał
– sprawdzisz koncentrację na zadaniu
– rozpoznasz dzieci impulsywne
2. „Mam jak TY”
Dzieci rysują lub piszą nazwę ulubionego np. zwierzątka, potrawy, koloru. Następnie uczniowie dobierają się w zespoły, szukając ucznia, które lubi to samo zwierzątko, czy potrawę.
Warto również skorzystać z ćwiczeń interaktywnych, np. Koło fortuny lub Mam pytanko.
Diagnoza:
– rozpoznasz sprawność manualną
– zauważysz łatwość integrowania się z innymi
– zaobserwujesz umiejętność wyrażania myśli, płynność językową
3. „Statek”
Grupa ustawia się w szeregu na środku środku sali, na okrzyk prowadzącego „Prawa burta” – wszyscy biegną na prawą stronę. Następnie na znak „Lewa burta” – wszyscy biegną na lewą stronę i na okrzyk „na środek” – wszyscy wracają na środek sali. Prowadzący wydaje komendy coraz szybciej, a ostatnia osoba wykonująca ćwiczenie odpada. Gra toczy się dopóki pozostanie jeden gracz.
Najpierw ustal kierunki – gdzie jest prawa, a gdzie lewa strona. Dzieciom, które mylą się już na starcie, warto założyć gumkę, np na prawą rękę.
Diagnoza:
– sprawdzisz poziom orientacji przestrzennej
– rozpoznasz koordynację ruchową
4. „Zabawa w skojarzenia”
Dzieci siedzą w kole, jedno z nich mówi słowo, do których osoba siedząca obok ma szybko dopasować skojarzenie, kolejna osoba mówi zaś to, co kojarzy się jej ze słowem wypowiedzianym przez poprzednika. Na przykład. Pierwsza osoba mówi: słońce, druga osoba: wakacje, trzecia osoba: plaża, czwarta osoba: morze…
Diagnoza:
– sprawdzisz stopień umiejętności wyrażania myśli
– rozpoznasz, czy dziecko jest kreatywne
5. „Wilku wyj”
Dzieci siedzą w kole na krzesłach. Jedno z dzieci wchodzi z zawiązanymi oczami do środka, robi obroty wokół własnej osi, następnie podchodzi do jednego z dzieci w kole, dotyka go i mówi „Wilku Wyj” – dotknięte dziecko musi zawyć jak wilk, a dziecko ze środka koła odgadnąć imię „wilka”. Zabawę można urozmaicić zmieniając zwierzątko np. kotku miaucz, piesku szczekaj itp.
Diagnoza:
– rozpoznasz dzieci wycofane, nieśmiałe ( będą miały trudność, aby zawyć, jak wilk lub odmówią zawiązania oczu)
– sprawdzisz stopień zintegrowania zespołu, dzieci rozpoznają się po głosie
6. „Liczby”
Uczestnicy chodzą po sali. W pewnym momencie prowadzący wykrzykuje dowolną liczbę. Uczestnicy muszą jak najszybciej stworzyć grupy, w których będzie taka sama liczba osób, jak liczba wypowiedziana wcześniej przez osobę prowadzącą. Gdy grupy są gotowe, zabawę powtarza się, Na sygnał prowadzącego grupy rozsypują się, uczestnicy ponownie chodzą po sali i czekają na nową liczbę od prowadzącego.
Diagnoza:
– rozpoznasz dzieci, które stoją na uboczu, czekają aż ktoś je wybierze
– rozpoznasz liderów, którzy dobierają dzieci do zespołu
7. „Piramida z kubków”
Podziel klasę na grupy czteroosobowe. Rozdaj każdej grupie zestaw materiałów: kubki na które jest założona gumka, a do gumki przywiązane są 4 sznurki. Uczniowie trzymając za sznurki budują piramidę z kubków, używając jedynie sznurka i gumki. Nie wolno kubeczków dotykać żadną częścią ciała.
Diagnoza:
– rozpoznasz liderów, którzy wydają polecenia grupie
– zauważysz dzieci impulsywne
8. „Co zabierzesz na bezludną wyspę?”
Nauczyciel nie wymienia tytułu zabawy. Dzieli zespół na kilkuosobowe drużyny i prosi o zabranie z klasy dowolnego przedmiotu. Dopiero teraz informuje, że rekwizyty posłużą na bezludnej wyspie do przetrwania. Zadaniem grupy jest stworzenie opowiadania na ten temat lub dramy. Można również wcześniej przygotować rekwizyty i rozdać drużynom.
Diagnoza:
– rozpoznasz kreatywność uczniów
– sprawdzisz stopień umiejętności wyrażania myśli
9. „Wiatr wieje dla tych, którzy…”
Uczestnicy siedzą na krzesłach tworzących krąg. Prowadzący stoi w środku i rozpoczyna zabawę słowami „wiatr wieje dla tych, którzy… (mają koty/ lubią wstawać wcześnie rano/ którzy lubią lody itp.) Osoby, które identyfikują się ze stwierdzeniami zamieniają się miejscami. Prowadzący w tym czasie zajmuje wolne miejsce, a osoba, która pozostaje bez krzesła staje się prowadzącym i zabawa toczy się dalej.
Diagnoza:
– rozpoznasz dzieci z silną potrzebą zwrócenia na siebie uwagi
– zauważysz dzieci impulsywne
10. „Spacer”
Dzieci chodzą swobodnie po sali omijając się wzajemnie i jednocześnie wykonując polecenia nauczyciela: chodzimy jak słonie, maszerujemy jak krasnoludki, naśladujemy pajacyki, skaczemy po kamieniach, biegamy po gorącym piasku, stoimy jak bocian, spacerujemy z otwartym parasolem pod wiatr, pracujemy w Ministerstwie Dziwnych Kroków – każde dziecko wymyśla swój śmieszny sposób chodzenia.
„Straszne Potwory”
Diagnoza:
– zaobserwujesz dzieci, nadmiernie ruchliwe, impulsywne
– rozpoznasz sprawność ruchową uczniów
11. Otwieramy Szkołę dla Potworów
Przebieg zabawy:
1.Nauczyciel zadaje dzieciom pytania: Kto widział potwora? Jak może wyglądać? Czy potwory chodzą do szkoły?
2. Uczniowie otrzymują kartki z bloku, które mocno gniotą, a następnie prostują.
3. Rysują kredkami, pisakami potwora, a następnie wycinają go.
5. Umieszczają i prezentują na tablicy lub dywanie swoje prace.
6. Wybrany uczeń opowiada o swoim potworze, a następnie wskazuje dziecko, mówiąc: „Mój potwór chce się zaprzyjaźnić z Twoim”. Wskazane dziecko opowiada o swoim potworze i wskazuje kolejne.
7. Zabawa ruchowa – Potwory idą do szkoły. Dzieci ruchem pokazują zachowania potworów, a następnie siadają.
7. Ustalenie regulaminu szkoły dla potworów.
Diagnoza:
– zaobserwujesz kreatywność językową i plastyczną ucznia
– zauważysz, które dziecko ma łatwość zabierania głosu publicznie
– rozpoznasz sprawność manualną, w tym umiejętność posługiwania się nożyczkami
Integracyjne zabawy dla dzieci – o czym warto pamiętać?
Przygotowując się do zajęć warto wybrać kilka zabaw o różnej formie aktywności. Ćwiczenia interaktywne powinniśmy przeplatać zabawami w kole, parach, ćwiczeniami ruchowymi, tańcem, śpiewankami. Zmienność ćwiczeń jest ważna, bo nie wszystkie dzieci w danej zabawie czują się komfortowo. Należy się zastanowić, czego chcemy się dowiedzieć o zespole i pod tym kątem dobierać zabawy. Musimy pamiętać, że dokonana diagnoza na podstawie udziału w zabawach, to tylko wstęp do dalszej obserwacji.
Udanej zabawy!
